E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Jamazur69 o godz. 11:35:41

 
 
Piszę do ciebie
nie dotykając powietrza.
Słowa suną przez światło,
przez druty pogrzebane w ziemi,
przez szklane oczy ekranów.
 
Moje „tu jestem”
oddycha pikselami.
 
Wirtualnie,
czyli trochę jak we śnie,
mogę być bliżej
niż w realnej sekundzie
dzielonej ulicami, drzwiami,
ciszą między oddechami.
 
Tu dotyk to obraz palca.
Tu uśmiech jest kodem.
Tu milczenie ma kolor
ciemnego tła.
 
A jednak,
kiedy czytasz te wersy,
kiedy przystajesz
choć na jedno mrugnięcie serca,
wszystko jest prawdziwe.
Bardziej
niż kiedykolwiek.
 
©️Sławomir Lęga
 
Foto Pixabey