E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez grazyna zarebska o godz. 10:30:32

byłeś moim słońcem powiewem złych mocy
na jawie wciąż śniłam w objęciach rozkoszy
zbierałeś łzy z rana a wieczorem dotyk
ukradłeś nadzieję odszedłeś tej nocy

rzemień chmur na niebie szarością popłynął
kilka kroków słyszę wychodzisz kochany
rozluźniłeś dłonie odległość nieznana
przytul zanim pójdziesz pocałunek zginął

leżę w wielkim łożu samotna i sama
łzy po twarzy płyną ja szepczę mój miły
odeszła nadzieja w kierunku nieznanym

wiara czyni cuda w milczeniu zatrzymam
mój smutek bez ciebie jak rzeka głęboki
będę znów szczęśliwa gdy twój głos usłyszę




G,I,Zarębska
grafika zapożyczona z internetu