Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jan
03
2022 |
Ars poetica po mojemu
dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:40:43 A
A
A
![]() Nim nauczyłam się chodzić pokochałam zapach książek poezja proza bez znaczenia Pozwoliłam by słowo pisane przemawiało w formie białej Jest w nim coś urzekającego powstaje z myśli o których nie miałam pojęcia że są Jakby miało własne życie poza percepcją poznania Czasami śpi jak zabite kiedy indziej czuwa na warcie Jest rozumne aż za bardzo choć nie do pojęcia dla wielu Dymitrów – demonów klasyki Przemawia wieloma językami a zdarza się że i sens zmienia by chorobliwa krytyka plutokracji nie uśmierciła pomniejszych Kiedyś dostępne dla wybrańców dziś i za moją przyczyną słane Jest testamentem dla potomnych nieśmiertelnym przejawem istnienia Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Pod Twoją obronę...
Z tej ziemi wyrosłam ...
Nie ważne gdzie, ważne że...
Poetyckie życzenia przy W...
Bezpłodna a jednak brzemi...
Dłonie splecione w modlit...
Horyzont z papieru...
Do wyłącznego użytku ...
Oblicza wiosny (haiku)...
I liście opadły, i miłość...
Marzenie to nasionko, któ...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 357 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |