Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Jan
03
2022 |
Ars poetica po mojemu
dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:40:43 A
A
A
![]() Nim nauczyłam się chodzić pokochałam zapach książek poezja proza bez znaczenia Pozwoliłam by słowo pisane przemawiało w formie białej Jest w nim coś urzekającego powstaje z myśli o których nie miałam pojęcia że są Jakby miało własne życie poza percepcją poznania Czasami śpi jak zabite kiedy indziej czuwa na warcie Jest rozumne aż za bardzo choć nie do pojęcia dla wielu Dymitrów – demonów klasyki Przemawia wieloma językami a zdarza się że i sens zmienia by chorobliwa krytyka plutokracji nie uśmierciła pomniejszych Kiedyś dostępne dla wybrańców dziś i za moją przyczyną słane Jest testamentem dla potomnych nieśmiertelnym przejawem istnienia Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Unikając śmierci odrzucił...
Dopinam czas na przedosta...
Nosimy ich w sercu...
W pokorze siła...
Zatrzymany...
Życie do wyłącznego użytk...
Z blizn wyrasta poezja ...
Wspomnienie noszące imię ...
Kiedy niebo płacze ziemia...
Kiedy jesień rdzawi liści...
Sierpniowa noc bez gwiaz...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 431 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 4Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ^Jadwiga Lowkis
|