E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 11:52:20

Patrzę na niebo. Gaśnie powoli.
Rozmyte smugi czerwieni i złota
rozlewają się na horyzoncie.
Świat milknie, wstrzymuje oddech.
 
Czuję ciepło ostatnich promieni,
delikatny dotyk słońca na skórze,
które żegna się łagodnie,
całując na dobranoc.
 
W piersi mam spokój,
na wyciągnięcie ręki
kruchości chwili.
 
Podziwiam barwy spektaklu.
Ognisty pomarańcz, delikatny róż,
głęboka purpura tkają płótno zachodu.
 
Wypełnia mnie wdzięcznością
za dzień, który zasypia,
noc, która się budzi.
 
Gdzieś w oddali milkną ptaki,
znikają za linią drzew.
 
Myślę, że ja też zniknę na chwilę,
by odnaleźć siebie – obietnicę jutra.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixbay