E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:07:13

Nie odchodź jeszcze, gdy dnieje,
kiedy gasną gwiazd lampiony,
a wiatr rozplata promienie
w już niesenny świt czerwcowy.
Ciałem przywołuję imię,
które wydało plon w sercu.
Zdrój wdzięczności we mnie płynie
widząc cię na nocy końcu.
 
Zostań przy mnie, gdy mrok wstaje,
kiedy rumieńce błękitu
ponad zmierzchania ruczajem
bledną u podnóża szczytu.
Zedrę z nieba wspólne chwile
na granicy dwóch żywiołów
i poczekam, aż troskliwie
za dnia i w noc będziesz gotów.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay