Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Nov
10
2023 |
Profilaktycznie
dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:18:41 A
A
A
![]() Prototyp życia – nie wiem czy jeszcze mojego – jest niczym krzesło, albo android, który przypomina przedmiot podtrzymujący korpus, kiedy nogi tracą nośność. Niewyczuwalny, zapożyczony u samotności, wydawałoby się, że trwały, a jednak zmięty: kartka wrzucona do kosza. Ofiara burzy słonecznej. Kasia Dominik Obraz: Monika Luniak Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Unikając śmierci odrzucił...
Dopinam czas na przedosta...
Nosimy ich w sercu...
W pokorze siła...
Zatrzymany...
Życie do wyłącznego użytk...
Z blizn wyrasta poezja ...
Wspomnienie noszące imię ...
Kiedy niebo płacze ziemia...
Kiedy jesień rdzawi liści...
Sierpniowa noc bez gwiaz...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 343 razy. » Dodano 7 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 2Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ^Jadwiga Lowkis
|