E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 04:46:40

niegdysiejszą dziewczynę
zamykam w mistycznej duszy
(która kiedyś żyła)

tracę rachubę tętna
jestem jak uschnięta stokrotka
na lamperii łąk

Boże, mój Boże!

nie proszę o wiele
o nic też nie

jeno o odsunięcie kielicha
z którego krew przelewa się poza
granice ludzkiej wytrzymałości

zlituj się niech ktoś
wyciągnie wtyczkę –
martwicy we mnie więcej
niż pisaku na pustyni

rozszczepiam atom łzy
wyciszam zanikający puls
z pokora przyjmuję
stygmat przypadku
niedocieczonego



Kasia Dominik
zdj. Pixabay