E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 04:29:15

Gdy kartka wsiąka słowa samosiejki,
sny przechowuję na wypadek wszelki.
Myśli wysyłam rozgwieżdżoną drogą,
by tam dotarły, gdzie listy nie mogą.
 
Piękne wspomnienia ukrywam pod tuszem,
dawne urazy dobrem serca kruszę.
A ona – milczy w swej białości wiernie,
tylko chwilami wbija w pamięć ciernie.
 
Pragnę by nocą do mnie przemówiła,
by zapewniła, że już będzie miła,
i że zostanie w zdrowiu i chorobie,
kiedy zastygnę i dni nie dogonię. 
 
Lecz teraz póki jeszcze trwam na ziemi,
niech przyjmie wersy, których ból nie zmieni,
niech wespół ze mną stanie się poezją,
którą litery przekazem ozdobią.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay