Artykuł: Odczłowieczenie

Dołącz Do Nas

Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu

Strona główna Wiersze Forum Wideo Konkursy Galeria Linki Kontakt

Na forum: Wybieramy Poetę Roku 2025r.♦POETYCKIE ZADUSZKI♦Portal E-Literaci Odwiedziny naszych Czytelników♦Maria Konopnicka 114 rocznica śmierci♦ODESZLI♦Wybieramy wiersz miesiąca♦Urodziny Teresy Tomys♦Porozmawiajmy♦PLEONAZMY♦Urodziny Jadwigi Łowkis vel babajagi♦

Mar 22

2023

Odczłowieczenie

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:15:09

Wirtualne przyjaźnie, bez płci i wieku,
bezkształtne awatary pozbawione twarzy,
rodzą się w Internecie – a gdzieś Ty, człowieku,
który miarą Facebooka życie ludzkie ważysz?

Wszyscy komentują, raz dobrze, raz grzesznie,
nikt nikogo nie pyta, co myśli poeta.
Każde słowa sterylne, wystukane bacznie
wije się w dłoni, która pióra nie pamięta.

Ograbieni z emocji ślą dziwne obrazy,
gify, emotki, lajki, które nic nie czują –
arealnie istniejąc. Czy ktoś ich kojarzy?
Są niczym cyberprzestrzeń, po której serfują.

Mają grono znajomych, dalekich i bliskich,
klikają bez namysłu, aż palce wiotczeją.
Na ekran wylewają radości i troski,
płynące strugą ikon – folderów mierzeją.

W globalnej wiosce tętni sieć uzależnionych,
którzy o każdej porze logują się w necie,
byleby przeszukiwać polubione strony,
gdy za oknem pikseli pięknie pachnie kwieciem.

A wystarczy wyłączyć zasilanie prądu,
by przed oczyma duszy[1] zobaczyć bliźniego,
by w sercu poczuć iskrę bez stygmatu hejtu
i na nowo odnaleźć „ziomka” prawdziwego.

Kasia Dominik

zdj. Pixabay

[1] Nawiązanie do cytatu William Shakespeare, (Hamlet).

Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze

Autor: Kasia Dominik