Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Mar
03
2023 |
Powracam
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 07:42:42 A
A
A
![]() Ten obraz jest jak gdyby z odległej epoki, woda, a wzdłuż brzegu skały niezliczone i tak wiele miejsca, żebyby przysiąść mimo, że kamienie spoglądają wrogo. W muszlach szum przyjazny rozległej zatoki, Wiatr warkocz słońca czesze na witanie, A my rozkochani w urokach tej ziemi, Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Mamuś moja...
Wczoraj odeszła...
Oni już świętują...
Jakby wiedział że go potr...
Pomiędzy jednym a drugim ...
Na wzór Świętego Mikołaja...
To były małe dłonie umia...
Tylko echo powtarza wysta...
Coraz mniej twoich śladów...
Zawsze pod rękę...
Z końcem jesieni...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 397 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 4 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 9Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ^Jadwiga Lowkis
|