Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
 
| 
 
Aug
13
 
2022  | 
W zagubieniu  
   
       
dodany przez Barbara Sniezek o godz. 23:11:04  A 
A 
A 
![]() Kiedy noc zasnuwa nieboskłon granatem, oczyma gwiazd mruga, księżyca poświatą, czuję się maleńka, nawet przerażona, pyłek, odrobinka, kropka zagubiona. W otwarte przestrzenie w bezkres myśli błądzą, zadając pytanie: jakie prawa rządzą? Czyj umysł nadludzki porządku pilnuje, dostrzega maluczkich, kosmosem kieruje? Jedyną istotą, która wszystko może i rządzi z prostotą, jesteś Ty, o Boże! Choć jestem nicością przepadłą w odmętach, Ty darzysz miłością i o mnie pamiętasz. Spokojnie z tą myślą do snu tulę głowę – może mi się przyśnią Twoi Aniołowie... © Barbara Śnieżek 10 i 27.07.2022 /Ilustracja z Internetu/ Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze         | 
 Autor: Barbara Sniezek 
Dołaczył/ła: 25.11.2016 00:11:46 Miasto: RzeszówData urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Poranek...
Złota jesień...
Pamiętaj!...
Breń mojego dzieciństwa...
Brachykolon* na smutki ...
E-Literatom...
Matko......
Koncert na łące...
* * *  (Onamudaj)...
Geneza wiersza...
Skazani na dożywocie  Cz....
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 391 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób.  | 
Użytkowników Online 
 |