E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 06:29:40

Powiedziano: To jest wojna, przydzielono broń
i podali Błyskawicę, wcisnęli do rąk.
Front wskazano ludzkim życiem nafaszerowany.
W oczach miałeś łzy matuli i los niepoznany.
 
W sercu skryłeś strach i młodość, a w kieszeni kurz.
Szedłeś cieniem, w dzień czuwałeś nawet, gdy był mróz.
W pień wyciąłeś wrogie ptactwo, Niemca i Moskala.
Byłeś tam, gdzie co sekundę rosła ofiar skala.
 
Pod powieką strzegłeś skarbu – choć nie miałeś snu!
Pole śmierci pokonawszy, brakowało tchu,
duch uleciał, krew zastygła, morze łez w oparach.
Nim skonałeś, z krzyżem w dłoni padłeś na kolana.
 
Chciałeś wstać lecz ustał oddech. Przed oczyma mrok,
za plecami śmierć ukradkiem postawiła krok.
I choć tyle wiosen wzeszło, tyle chwil bez słońca,
wciąż wspominasz z rozżalenia linię zła bez końca:
 
Tamte lata błogich marzeń, zapach wolności,
dzwoń przydrożny, świątek polny, okrzyk radości –
już nie wrócą. Dziś pozostał okruch minionego,
który dźwięczy bohaterstwem żołnierza polskiego.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay