E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:04:46

podążam stromizną nocy
po oddech rozwieszony na hakach
za kilka uśmiechów i więcej
gotowa jestem pędzić na złamanie karku
z kościstością trepanu między żebrami
i bezimienną mogiłą własnego ciała

za kłamstwa serwowane przez innych
za dziecko które wyrwano spod serca
za prometejski bunt przeciw Bogu
daleka od martwoty która wyssała resztki szpiku
zalegam pod mostem krwi przelanej w imię
istnienie rzuconego między stos czaszek na Golgocie

nie uśmiercę dnia w którym pozornie żyję
nie zahamuję krwiobiegu
gdy poczuję zapach spalenizny

widzię co po mnie zostanie

z łona nienarodzonego wyszarpana
odcięta od pępowiny tępym kozikiem
zapadam się w ziemię
z chwilą poczęcia

zmartwychwstałam gdy spojrzałam w oczy
śmierci



Kasia Dominik
zdj. Pixabay