E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:09:25

kiedy odchodzisz jest zimno
wchłaniam każdy detal
by nie rozpadł się choćby atom

w prezbiterium starych drzew
obdartych z nagości nic nie ukryję
senne rojenia które zbieram

szelest spadającego liścia
kanwę którą igła lubi przebijać
lawendę w stęchłej szafie
pachnącą wiosenną świeżością

lodowatą różę wyrzeźbioną na szybie
przez mroźny oddech
wypuszczony z płuc
które ukrzyżowano na czarnej sośnie

przeorane myśli
bliżej do Tartaru niż na elizejskie
kwitnące pośrodku strużyn czasu

gdy jesteś obok palą się styki
widzę blask źrenicy jak z nagła
przez sekund parę milknie

nie liczę nasycenia iskry ponad pożar
błagam w półśnie
ślady paznokci na plecach
mroczne oblicze
pozostawiłeś



Kasia Dominik