E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 09:18:30

Zapaść w pomiędzy,
z nagła łapczywy wdech,
kaskada sekund, kruchości.
 
Czarowne życie,
jesteśmy transakcją wiązaną,
czekiem in blanco! – Letarg.
 
Rozerwano pępowinę, sens
bytu (nie)przemijalności,
na sercu piołun.
 
Ciało jak łozina
wiotkością zagięte
na parol –…
 
Blade asteniczne słowa,
przecinaki,
amorficzność.
 
Dajesz, by odciąć tlen –
ruch, ślina:
kamień w przełyku.
 
Niczym D’arc
Joanna, zasłaniam –
cnotę myśli i odstręczenie.
 
Jestem rychło
niewiadomą, alegorią puchu,
blaskiem ciemności.
 
Krążysz w żyłach,
a moje JA
milknie, aby krzyczeć.
 
Kroplą w samozapłonie
umieram, w somnambulizmie 
do karbidu
 
latarni morskiej świtu.
 
Kasia Dominik
 
Obraz: Monika Luniak