Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Apr
25
2020 |
Uzupełnienie niepełnego życia
dodany przez Kasia Dominik o godz. 12:31:48 A
A
A
![]() Jak to jest wiedzieć, w weneckim lustrze ujrzeć twarz prawdy, zdobyć bastylię marzeń, spaść z rusztowania czasu, na karuzeli przeżytych dni chwytać ulatujące myśli, wtulić się w kiełkujący świt, zrozumieć profetyczne sny, pazury wbijać w ścianę? Jak to jest chodzić chyłkiem, potykać się o kamień własnej niepełnosprawności, zatrzymać rozpędzoną szpitalną klepsydrę kroplówek, usłyszeć rozdarcie kartki papieru, chwycić na lasso sekundy ulatujące jak liście z drzew… Jak to jest, gdy na sumieniu ciąży belka krzyża, wypełnia się proroctwo Izajasza, dostaje się przepustkę do nieba, chęciami brukuje piekło?! Jak to jest spać ufnością dziecka, gdy Bóg pisze prosto po krętych ścieżkach człowieka? No jak?… Cisza bezszelestnie spaceruje krętymi uliczkami życia, za progiem dojrzałość porzuca młodzieńczą beztroskę. A JA z pokorą jesiennej chryzantemy wciąż szukam odpowiedzi na liniach papilarnych serca. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Niebo dotykające ziemi...
Sztuka ostrych słów...
Lepieje...
Człowiek bez miłości jest...
Kropla bieli na łące ...
Modlitwa drzew*...
Na jej widok twarz nabier...
(Nie)dzisiejsze myśli*...
Wiosenna tęsknota*...
Skądinąd wcale niepotrzeb...
13 maja...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 604 razy. » Dodano 2 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 1 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |