Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Mar
24
2012 |
Adonai
dodany przez Stanislawa Zak o godz. 22:17:42 A
A
A
Człowiek, który przestaje wierzyć , jest wydrążony, ma wypalone serce. umęczone rumieńce cegły w oczodołach okien ciemność pęka jak lustro rwącego nurtu kilka drzew zniekształconych twarzy w kolorze reklam człowiek nie był w stanie zebrać wiatru w zagłębieniach dłoni ani zawinąć wody w płaszcz nie ważne że przeszedł morze suchą stopą lepi do siebie całe zło to umie najlepiej - maskować z przeczuciem że wystygnie niczym popielnik w spojrzeniach nocy w słońcu osuszy koszmary bez słów Adonai* wrzuci w ziemię kolejne ziarno Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Stanislawa Zak
Dołaczył/ła: 18.03.2011 16:53:48 Miasto: ZlocieniecData urodzenia: 1950-04-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: mój lipny wiersz...
ale to juz było...
pieskie życie...
zabrakło jutra...
więżniarka niepokoju...
śmiech żurawi...
ni to zima, ni to wiosna ...
co noc śnisz mi się bardz...
Cud wielkiej Nocy...
bukiecik niezapomnień...
tajemnice nocy...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 1137 razy. » Dodano 2 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |