Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Oct
08
2025 |
Grześ - czterdziesta trzecia jesień szepcze twoje imię
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 12:47:57 A
A
A
![]() a tu jeszcze dłonie, ramiona kołyszą, usta wyśpiewują ciche kołysanki. Dziecięca miłość koiła dni smutków. Tyle Ciebie, w naszym życiu, tyle Ciebie. Co tam Ocean, jakieś kilometry, ani głosu nie wyciszył trud codziennych spraw. Nikt nam nie odebrał dnia ani godziny, matka z ojcem tuż, po Twoich śladach. Złączone w modlitwie wciąż te same dłonie, i my zasłuchani w mądrego człowieka, który dzisiaj ostoją, troską i nadzieją dni jakie przed nami. Wypraszamy u ciebie Najłaskawszy Panie ścieżki dla niego, dobrym ziarnem sianej. Chroń go Jezu od chorób, chmur na jego niebie - a Ty idź odważnie Syneczku, podążaj do celu. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 8.10.2025r Foto z własnej galerii Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Jakby wiedział że go potr...
Pomiędzy jednym a drugim ...
Na wzór Świętego Mikołaja...
To były małe dłonie umia...
Tylko echo powtarza wysta...
Coraz mniej twoich śladów...
Zawsze pod rękę...
Z końcem jesieni...
Przyjaciółka cisza...
Przychodzą znikąd...
Nasze przerwy pachniały c...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 177 razy. » Dodano 7 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 6 Użytkownicy Online: ~Argo Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ^Jadwiga Lowkis
|