E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Jamazur69 o godz. 15:57:12

 
 
spoczywam
w cieniu kamienia
 
cisza oddycha
ciemnością, która nie boli
bo zna świt
 
nie czekam
jestem czekaniem
 
niewidzialne światło
przechodzi przez liść
nie mówiąc nic
 
w pustce
budzi się istnienie
jak rosa na skraju snu
 
wiem,
że życie nie kończy się śmiercią
tak jak płomień
nie kończy się knotem
 
gdy noc osiada
na ramieniu jak ptak
składam dłonie
i nie proszę
 
każdy krok
jest we mnie
każda chwila
jest drogą
 
kamień nie zamyka
kamień uczy
jak milknąć
i być
 
 
 
Autor Sławomir Lęga 
Foto Pixabay