E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Jamazur69 o godz. 14:37:42

 
O miłości,
która przychodzisz bez imienia,
a zostajesz na zawsze w spojrzeniu,
ty, co nie masz początku ni końca,
a jednak rodzisz się
w drżeniu dłoni,
w pocałunku,
w milczeniu między dwoma sercami.
 
Ty, co nie boisz się cienia,
bo sama jesteś światłem,
które cień przemienia,
wschodzisz nad naszymi ranami
jak świt nad ziemią popiołów,
wstępujesz w słowo „kocham”
tak zwyczajne,
że staje się święte.
 
Miłości –
jesteś tchnieniem życia,
które nie przestaje oddychać
nawet, gdy wszystko inne się kończy.
Jesteś ogniem,
który nie spala,
ale oczyszcza.
 
Ty jesteś pieśnią ciała,
które ufa,
że dotyk może być modlitwą.
Jesteś źródłem,
z którego piją nawet ci,
którzy nie wierzyli w nic.
 
Ty budzisz rzeki w naszych żyłach,
piszesz w nas swoje imię
na każdej łzie i uśmiechu.
 
O miłości –
bez ciebie jesteśmy prochem,
z tobą – stajemy się światłem.
 
Ty jesteś początkiem.
Ty jesteś drogą.
Ty jesteś
domem.
 
 
Autor Sławomir Lęga 
Foto Pixabay