E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez anastazja o godz. 15:01:40

pochylone ramiona nie niosą życia 
niejedna wiosna dotykała moich lat 
stałem się odbiciem dnia jak księżyc 
betonowy płot odgrodził od swoich

córka mówiła jedziesz do sanatorium

pozbawiony zegarka nie wiem jak długo tu jestem
w starym dresie z przypiętym pampersem
chociaż sam chodzę za potrzebą
noc długa można by powspominać
gdyby nie tabletka po której chodzę obłąkany

ogolona głowa paznokcie wrośnięte w skarpety
nie kryją złudzeń dobrej opieki
jestem głodny a w domu na stole zostały wafelki 
  
2024 Czesława Mileszko