Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Mar
25
2025 |
Posłuchaj
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 07:42:37 A
A
A
![]() Bo one szumią polską mową, gdzie od pokoleń ptak powraca, do domu z krzyżem, modlitwą, a matki dłoń obdziela chlebem. Bo one szemrzą pieśnią przodków, piętrzą się, zwolnią, a po chwili wartkim potokiem rwą do przodu, jak życie w którym trwa nadzieja. Bo one spoglądają w dół, szczytami w chmurach się ukryją, z echem uchwycą jodłowanie górali pośród wielkich hal. Bo one nadal pachną świerkiem, pośród wydm, piasku bursztynowym, w podmuchu fal, odgłosu syren, bezpiecznej drogi do przystani. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 25.03.2025r foto: z własnej galerii. Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Jakby wiedział że go potr...
Pomiędzy jednym a drugim ...
Na wzór Świętego Mikołaja...
To były małe dłonie umia...
Tylko echo powtarza wysta...
Coraz mniej twoich śladów...
Zawsze pod rękę...
Z końcem jesieni...
Przyjaciółka cisza...
Przychodzą znikąd...
Nasze przerwy pachniały c...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 496 razy. » Dodano 7 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 1 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 13Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ^Jadwiga Lowkis
|