Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Mar
03
2025 |
Serce Lechity w słowiczym śpiewie
dodany przez Kasia Dominik o godz. 12:05:58 A
A
A
![]() Na nic legendy snute nocami, stare annały, sagi praojców, jeno Lechita może to poczuć, jak pachną maki, gdy kos brzask sławi. Na polskiej ziemi gości się wita powszednim chlebem z masłem i solą. W dłoniach matczynych rany się goją, zaś wiosną w lasach słychać słowika. Jeśli ktoś spyta, gdzie ta kraina? Rychło odpowiem w sercu każdego, kto raz tu przybył, choćby dlatego, by poznać dzieje, które czas spina ojczystą mową i ciężką pracą. Wszak to sadyba u brzegów Wisły, w której modlitwa i przodków blizny, ku wolnym wiatrom mężnie prowadzą. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Pod Twoją obronę...
Z tej ziemi wyrosłam ...
Nie ważne gdzie, ważne że...
Poetyckie życzenia przy W...
Bezpłodna a jednak brzemi...
Dłonie splecione w modlit...
Horyzont z papieru...
Do wyłącznego użytku ...
Oblicza wiosny (haiku)...
I liście opadły, i miłość...
Marzenie to nasionko, któ...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 125 razy. » Dodano 7 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |