E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:25:16

Cisza, napięta struna ognistej kuszy,
zanurzona w ponurej duchocie mroku.
Ciężkim powietrzem wstrzymuje oddech.
Każdy jej szmer, szelest, gniew zwiastuje.
 
Niebo zawisa nisko, jak płaszcz z ołowiu,
chmury kłębią się mgliści w dolinach.
Sztormem zbliża się nieuchronnie,
gdy liście drżą na drzewach jak trusia.
 
Chwila zawieszenia i pierwszy grzmot!
Drugi, trzeci i kolejne po sobie.
Czas zaciąga hamulec, świat zamiera,
serie piorunów tnie dzikie echo pod skosem.
 
Artyleria salw błysków, ostrzał dźwięków.
świetlista kanonada zburzonego pokoju,
chełpi się w rynsztoku dżdżystego poranka.
Nagle zapada cisza – ale już nie ta sama co przed.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay