Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Oct
12
2024 |
Zapada przed i po burzy, ale już nie ta sama
dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:25:16 A
A
A
![]() Cisza, napięta struna ognistej kuszy, zanurzona w ponurej duchocie mroku. Ciężkim powietrzem wstrzymuje oddech. Każdy jej szmer, szelest, gniew zwiastuje. Niebo zawisa nisko, jak płaszcz z ołowiu, chmury kłębią się mgliści w dolinach. Sztormem zbliża się nieuchronnie, gdy liście drżą na drzewach jak trusia. Chwila zawieszenia i pierwszy grzmot! Drugi, trzeci i kolejne po sobie. Czas zaciąga hamulec, świat zamiera, serie piorunów tnie dzikie echo pod skosem. Artyleria salw błysków, ostrzał dźwięków. świetlista kanonada zburzonego pokoju, chełpi się w rynsztoku dżdżystego poranka. Nagle zapada cisza – ale już nie ta sama co przed. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Pod Twoją obronę...
Z tej ziemi wyrosłam ...
Nie ważne gdzie, ważne że...
Poetyckie życzenia przy W...
Bezpłodna a jednak brzemi...
Dłonie splecione w modlit...
Horyzont z papieru...
Do wyłącznego użytku ...
Oblicza wiosny (haiku)...
I liście opadły, i miłość...
Marzenie to nasionko, któ...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 185 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |