Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jul
11
2024 |
Z największą pokorą
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 06:05:49 A
A
A
![]() podnosząc go z ziemi wyszeptałam Fiat* Z nadzieją, że tyle mi dasz ile zdołam unieść. Bezradność, płacz i niedowierzanie. Strach, jak ogień wypalał wnętrzności. Wtedy jak przyjaciel podnosiłeś skrzydła, chociaż świat się walił, dzień głosił niepewność. Dzisiaj chłonę zapach, słyszę szum, znowu wybiegam wzrokiem za horyzont. Tak Boże, tyle, ile zdołałam unieść. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 11.07.2024r foto z własnej galerii * " fiat mihi - niech mi się stanie" Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Epifania...
O czym szepcze noc bezsen...
Adamie...
Po stokroć powtarzane...
Drogo moja...
Popatrz słońce budzi nowy...
Poranionymi stopami...
Dzisiaj tu jutro tam...
Pusto tu bez ciebie ...
Czy to już jest uzależnie...
I bądź moją myślą przewod...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 226 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |