E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

Kiedy listopad zagląda przez okno,
siadam w fotelu i rozpamiętuję
chwile, gdy razem byliśmy szczęśliwi
w chatce pod strzechą.
 
Patrzę na zdjęcia pełne pięknych wspomnień.
Choć czas je zeszklił, nadal tętnią życiem.
I nawet liście, które spadły z drzewa,
czują jak tęsknię.
 
Kochany Tato, dlaczego odszedłeś
bez pożegnania, nim wstałam o świcie?
Miałeś być zawsze. Obiecałeś przecież?
Na wieczność razem!
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay