E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:24:07

Bólu! Chwil bez Ciebie niepojęte zliczyć,
dni i nocy, które przesiąkły cierpieniem.
Życie krzyżmem sczerstwiasz, nie wytyczasz granic,
rodząc owoc marzeń w paliatywnym niebie.
 
Skrzące łzy poranka, niczym deszczu krople
w nieumarłej duszy, której śmierć nie tyka,
płyną strugą śmiechu – sekundy te drobne,
ale będę tańczyć, póki gra muzyka.
 
W kawalątkach źrenic pozbawionych lśnienia,
odbija się oddech dziewczyny z sąsiedztwa
– i choćbyś mnie Bólu, troską sponiewierał,
pośrodku gwiazd wielu nie przestanę stąpać.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay