Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Aug
08
2023 |
Ludzi coraz więcej, a człowieka coraz mniej*
dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:56:32 A
A
A
![]() Rodzimy się, żyjemy i umieramy, nie tracąc nawet łzy bliskich. Ale gdy braknie poetów, słońce roztrzaska się o sierp księżyca, wiatr rozdmucha deszcz, a niebo przybierze szaty ziemi. Ludzie połamią nogi w biegu po… – no właśnie, po jakie licho? Zaś gdy dla mnie zabije dzwon, (choć nie wierzę we własną śmierć, skoro nic nie czuję) świat uśmiechnie się z przekąsem, jakby wiedział, że wrócę z wiosną. Kasia Dominik zdj. Pixabay * Nawiązanie do cytatu Edwarda Stachury, Siekierezada. Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Dłonie splecione w zimną ...
Wspomnienie tkane uśmiech...
Powiedzieć koniec to za m...
Próżność...
Tak zwany świat...
Pocałunek dnia z nocą...
Miejsce, które otula rami...
Najważniejsze, aby wracać...
Być i pozostać sobą...
Kiedy usta się uśmiechają...
Urodziny Basieńki –...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 306 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |