Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Aug
08
2023 |
Ludzi coraz więcej, a człowieka coraz mniej*
dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:56:32 A
A
A
![]() Rodzimy się, żyjemy i umieramy, nie tracąc nawet łzy bliskich. Ale gdy braknie poetów, słońce roztrzaska się o sierp księżyca, wiatr rozdmucha deszcz, a niebo przybierze szaty ziemi. Ludzie połamią nogi w biegu po… – no właśnie, po jakie licho? Zaś gdy dla mnie zabije dzwon, (choć nie wierzę we własną śmierć, skoro nic nie czuję) świat uśmiechnie się z przekąsem, jakby wiedział, że wrócę z wiosną. Kasia Dominik zdj. Pixabay * Nawiązanie do cytatu Edwarda Stachury, Siekierezada. Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Pod Twoją obronę...
Z tej ziemi wyrosłam ...
Nie ważne gdzie, ważne że...
Poetyckie życzenia przy W...
Bezpłodna a jednak brzemi...
Dłonie splecione w modlit...
Horyzont z papieru...
Do wyłącznego użytku ...
Oblicza wiosny (haiku)...
I liście opadły, i miłość...
Marzenie to nasionko, któ...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 272 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |