E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Argo o godz. 07:08:22

w mrocznym lesie ciemne cienie kładą kirem się na ziemię
mrok spowija runo boru czerń rozszerza się powoli
nicość wszystko wchłania w siebie gasząc słaby blask na niebie
rozpostarte płótno nocy nie pozwala nic już dostrzec

i do tego chmur powała sprawia że się ciemność wzmaga
gwiazdy skradło zaciemnienie każdy kształt stracił istnienie
z ćmą nadeszła wielka cisza dookoła nic nie słychać
gdy pozostał tylko dotyk krtań zrodziła grozy okrzyk

poprzez taką sytuację rozum stracił orientację
a gdy umysł nie tak działa rodzi się w nim maszkar chmara
wypełniając sobą przestrzeń - wodę ziemię i powietrze
strach silniejszy od logiki wszędzie jawią się chochliki

strzygi diabły rój potworów chcąc więc uciec od demonów
nogi same rwą do biegu szybki galop i co z tego?
gdy na drodze stoją drzewa bez wzroku się uciec nie da
głowa wali o pień brzozy i na czole guz gotowy

otrzeźwienie wraca z bólem wznowił pracę pomyślunek
w kieszeni jest zapalniczka wkrótce nikły blask płomyczka
zebrać ściółkę pomógł szybko zapłonęło wnet ognisko
przeganiając nicość brzydką przerażenie w blasku znikło

chociaż ogień zbrodnią w lesie to do rana trzeba przecież
bez problemów jakoś dotrwać zanim minie zmora nocna
lecz w pamięci pozostanie nieprzyjemne to doznanie
jakiego doświadczyć możesz gdybyś sam nocował w borze

Zbychu Argo-lewicz