E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:34:07

Dawne spojrzenia tak daleko bliskie,
przepadły wczoraj na rogu ulicy.
Tysiące liter na białej tablicy,
a słowa wpięte w zapewnienia mgliste.
 
Tyle obietnic, przyrzeczeń bezbarwnych,
tłocznych oddechów na granicy myśli.
A gdy potrzeba, wszyscy ściany wznieśli,
światła zgasili w oknach gierek cwanych.
 
Tłoczne marzenia w przyszłości niepewnej
utknęły w ciszy wyszarpanej z łona.
Bezczas w wieczności rozmazem krwi kona,
kiedy ułomność pragnie łzy pokrewnej.
 
Bezszelestnie żyć! Tylko tyle proszę,
w zakamarkach snów, tam gdzie budzi się dzień.
Być niewidzialną, przezroczystą jak cień
i nieobecność kupić za trzy grosze.
 
Mieć wszystko i nic w ostatniej godzinie,
samotnie zasnąć w słoneczności kłosów,
i nie czuć więcej przenikania oczów,
i być szczęśliwą – znieczulica minie.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay