E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:53:39

Gdy jesień kroczy, rozdarta tęsknotą,
w pamięci zbieram resztki letnich wspomnień.
Czas utracony, by duszy nie raniąc,
oplatam tęczą i gwiazdami zdobię.
 
Nostalgię serca, tkniętego niemocą,
w szarej godzinie poranionej cierniem,
w dłoniach ogrzewam. A gdy tkliwość czuję,
przyrzekam niebu, że swój los wypełnię.
 
Jak znieść cierpienie, kiedy jesień w duszy
rozsiewa smutki i życia boleści?
Być może kiedyś, gdy opadną liście,
szczęście powróci i czułość dopieści.
 
Gdy tak się stanie, wygnam dni łez pełne.
Pamięć o słońcu, które rzewność topi,
pocieszy umysł i jego tęsknoty,
a ja się zbudzę z nostalgii głębokiej.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay