E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 04:01:01

W przedsionku serca skrywam uczyć bukiet,
szepty miłości i pragnienia senne.
Myślami wyzywam Twoje imię nawet,
gdy jesteś blisko, i gdy księżyc blednie.
 
Jesteś nadzieją na szczęśliwe życie,
zieloną wiosną w złocistości słońca.
Sadem jabłoni, który jest w rozkwicie,
i jeszcze chwilą, nie mającą końca.
 
Razem możemy wszystko przezwyciężyć,
czerwcową burzę i grudniowe mrozy.
Kiedy Cię nie ma, czuję smutku gorycz,
a moja dusza o Ciebie się trwoży.
 
We dwoje zawsze raźniej i przyjemniej
patrzeć w kierunku tylko Bogu znanym.
Zmrużyć powieki w godzinie ostatniej,
przytulić w trosce i uleczyć rany.
 
Dlatego kocham dzień, w którym spojrzałam
w Twoje błękitne rozmarzone oczy.
Trzymając w dłoni zielony talizman,
westchnąłeś, że chcesz przyszłość ze mną stworzyć.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay