Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Dec
05
2022 |
W ostatni dzień wieczności
dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:13:01 A
A
A
![]() W zakamarkach wieczności, gdzie życie jest darem, ukrywam klucz do szczęścia, pod dywanem kwiatów. Tam, gdzie mądry dąb rośnie, rozmawiam z Syrachem i podziwiam liryki niebiańskich poetów. Zapachem atramentu inspiruję zmysły, niech na białości kartki alegorią płoną. Niech wieczorny głos świerszczy, które sen przyniosły, zapełni skraj natchnienia niepokorną dłonią, A kiedy wzejdzie północ w odcieniach miłości i zajaśnieją gwiazdy magią okraszone, z powiewem wiatru wrócę na łono beztroski, by pod sercem zakwitły słowa w róż osnowie. Wówczas zniknie cierpienie za księżyca progiem, a ja udam się z wierszem na spotkanie z Bogiem. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Nieobojętna na los kamien...
Dłonie splecione w zimną ...
Wspomnienie tkane uśmiech...
Powiedzieć koniec to za m...
Próżność...
Tak zwany świat...
Pocałunek dnia z nocą...
Miejsce, które otula rami...
Najważniejsze, aby wracać...
Być i pozostać sobą...
Kiedy usta się uśmiechają...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 327 razy. » Dodano 3 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |