Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Dec
05
2022 |
W ostatni dzień wieczności
dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:13:01 A
A
A
![]() W zakamarkach wieczności, gdzie życie jest darem, ukrywam klucz do szczęścia, pod dywanem kwiatów. Tam, gdzie mądry dąb rośnie, rozmawiam z Syrachem i podziwiam liryki niebiańskich poetów. Zapachem atramentu inspiruję zmysły, niech na białości kartki alegorią płoną. Niech wieczorny głos świerszczy, które sen przyniosły, zapełni skraj natchnienia niepokorną dłonią, A kiedy wzejdzie północ w odcieniach miłości i zajaśnieją gwiazdy magią okraszone, z powiewem wiatru wrócę na łono beztroski, by pod sercem zakwitły słowa w róż osnowie. Wówczas zniknie cierpienie za księżyca progiem, a ja udam się z wierszem na spotkanie z Bogiem. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Pod Twoją obronę...
Z tej ziemi wyrosłam ...
Nie ważne gdzie, ważne że...
Poetyckie życzenia przy W...
Bezpłodna a jednak brzemi...
Dłonie splecione w modlit...
Horyzont z papieru...
Do wyłącznego użytku ...
Oblicza wiosny (haiku)...
I liście opadły, i miłość...
Marzenie to nasionko, któ...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 286 razy. » Dodano 3 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |