E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:26:41

Uciekam w wiersze wypełnione ciszą,
w słowa nierychłe, alegorie własne,
w marzenia dziecka, które sny kołyszą,
by doznać szczęścia, zanim życie zgaśnie.
 
Chcę zapamiętać asymetrię nieba,
srebrzystość luny i matki spojrzenie,
smak cynamonu z czerstwą pajdą chleba,
kiedy przeminę jak piękne wspomnienie.
 
Już się nie boję. Już gwiazdy migoczą.
Za oknem północ na spacer wyrusza.
A ja podążam zakazaną drogą
i nasłuchuję czego pragnie dusza.
 
Nie pozostawię na ziemi zbyt wiele,
margines błędu, frazy wytęsknione.
Poezję wschodu, którą bardzo cenię
i tych słów kilka – reszta ze mną spłonie.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay