Artykuł: Kiedy po schodach wchodzi słońce

Dołącz Do Nas

Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu

Strona główna Wiersze Forum Wideo Konkursy Galeria Linki Kontakt

Na forum: Lepieje - Warsztaty♦Urodziny Urszuli Błażowskiej♦Rymy-Warsztaty♦Haiku - Warsztaty Jadwiga Pławik♦KALENDARIUM♦Dzień Dziecka w poezji♦Urodziny Jadzi Bujak-Pisarek♦Wiersze Ilustrowane♦Święto Niezapominajki♦W A Ż N E!♦

Sep 11

2022

Kiedy po schodach wchodzi słońce

dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 05:55:46

Nie pytaj, gdzie teraz jestem
w dłoniach chleb - przywilej matczyny
i oczekiwanie, które się nie kończy.

Radosny powiew z siłami młodości
i tylko twarz nie potrafi kłamać,
a żaden woal szczęścia go nie skryje.

Ona już nie zna naszego adresu,
kwiaty przynoszą inne, dobre dłonie
zadbałeś o to, żeby mniej bolało.

Jest takiem miejsce gdzie chciałabym wrócić,
nową zabawkę wkładać w rączki małe,
ocierać z buzi ślad po czekoladzie.

Może inaczej, może bardziej pewna
wplotłabym mama w bezgraniczną w przyjaźń
z większą wartością do tego imienia.

Chociaż – ty synu pielęgnujesz nić,
która od połogu łączy nasze światy.

Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
11.09.2022r

Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze

Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek