Artykuł: Piękno nieutracone

Dołącz Do Nas

Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu

Strona główna Wiersze Forum Wideo Konkursy Galeria Linki Kontakt

Na forum: ANTOLOGIA ZA TOBĄ PŁYNĄ NASZE WIERSZE♦Aktywność Użytkowników♦Karol Nawrocki Prezydent Najjaśniejszej Rzeczypospolitej♦POWIEDZ KTO MA DZISIAJ URODZINY- wznawiamy♦Definicja wiersza♦81. Rocznica Powstania Warszawskiego♦Podsumowanie roku 2024 WSPARCIE DLA Dziennika Literackiego E-Literaci.pl♦Medal Gloria Artis Barbary Śnieżek♦Lepieje - Warsztaty♦Rymy-Warsztaty♦

Aug 29

2022

Piękno nieutracone

dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 09:21:58

Oddałaś tego gołębia w zaufane dłonie,
pielęgnowanego niczym własne życie.
Niesionego dumnie, chronionego,
od świtu do nocy nazwanego dzieckiem.

Tu rozedrgane struny przepięknej Erato,
cicho grają wierszom, fraszkom, poematom.
Dusza ulatuje sycona miłością, modlitwą i żalem,
zawsze z szacunkiem, dla pięknej poezji.

Pod tym dachem, na tych miejscach, wciąż te same kwiaty,
czystą dłonią ogrodników, pamięcią po Tobie.
Z gołębiem nazywanym dzieckiem,cichym szeptem,
niewypowiedzianym wpływem - napominani.

Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
29.08.2022r

Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze

Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek