Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jun
03
2022 |
Epitafium życia
dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:05:34 A
A
A
![]() W zaprzeszłym życiu gdzieś umknęło szczęście, kiedy myślałam, że cud się wydarzy. Tylekroć chciałam, aby zasiać więcej ziarna nadziei, bym mogła wciąż marzyć. Kiedy wspominam dni, które nie wrócą, podążam słowem przez mosty spalone. W duszy spopielam łzy zdławioną nutą i niczym rycerz, staję w ich obronie. Bolesnej rany, sączącej i kruchej, jednak nie zdołam ukryć na dnie serca. Dlatego błagam, by więcej nie musieć, o trzeciej w nocy rozrywać różańca. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Pod Twoją obronę...
Z tej ziemi wyrosłam ...
Nie ważne gdzie, ważne że...
Poetyckie życzenia przy W...
Bezpłodna a jednak brzemi...
Dłonie splecione w modlit...
Horyzont z papieru...
Do wyłącznego użytku ...
Oblicza wiosny (haiku)...
I liście opadły, i miłość...
Marzenie to nasionko, któ...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 498 razy. » Dodano 2 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 1 osób. |
Użytkowników Online
![]() ![]() ![]() ![]() |