E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:34:57

z chwil które się nie wydarzyły
w ekliptyce rodzaju nijakiego światłych umysłów
jestem morfologią ostańca
wyizolowanej formy

ukrywam się pod bezkształtnością
Elektron wiatru proton słońca kwark deszczu
przypominają że jesteś odlegle niepodzielny
w Warkoczach Bereniki
w roju meteorów ognistych

każdy zapach cynamonu z goździkiem
wypełnia mnie tobą
najgłębiej

gasnę w świetle nicości
kiedy księżyc moich ust dopomina się
gorących pocałunków
w deklinacji Korony Południowej
rektascensja serca spada na dno
staję się drażniącą próżnią
w każdym słowie przelanym

palę się na stosie pragnień
Ty zapełniasz obce kartki
izospiny
abstrakcją przestrzeni



Kasia Dominik
obraz: Katarzyna Puczyłowska, Oczy świata