E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 04:55:44

Nim księżyc zabłyśnie na taftowym niebie,
a gwiazdy rozniecą świetliste pochodnie,
przyjmij słowa zrodzone na kartce,
pachnące radością lat wspólnie spędzonych.

Żaden czas przy tobie nie będzie dość długi,
by wyrazić wdzięczność za przyjaźń i miłość.
Pragnę tu i teraz ucałować dłonie,
które mnie podniosły, kiedy upadałam.

Proszę weź tą lilię, symbol zaufania.
schowaj w głębi serca, pośród pięknych marzeń.
Niechaj przypomina, że jesteś mi wszystkim,
echem słów szczęśliwych, ziarnem w chlebie życia.

I chcę podarować coś jeszcze na zapas,
wachlarz bryzy morskiej i dojrzałe wiersze.
Byś zawsze pamiętał, że byłam i będę,
nawet jeśli inni już dawno zapomną.




Kasia Dominik
obraz: Monika Luniak