E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 13:16:57

Wzrokiem dalekim, lekkością kolibra,
pragnę wzbić się ponad błękit nieba.
Żywotność słów na papier przelanych,
podlewać miłością uwitą z rumianku.
 
Rozkwitać letnim powiewem wiatru,
w locie chwytać szafir zorzy polarnej.
Kącikiem ust dotknąć psalmu dnia,
zerkając za widnokrąg źródła życia.
 
Kantyczką duszy na rozdrożu wiersza
zaklinać strofy w liryczne pejzaże.
Podnosić z ziemi pokruszone myśli
i ucałować stalówkę plamiącą kartkę.
 
Gdzieś na poddaszu istności poezji,
zapisać się krajobrazem oddechu,
by ciemną stronę słońca w zenicie
rozgrzeszyć ostatnim wersem – Amen.
 
Kasia Dominik
 
zdj. Pixabay