Dołącz Do Nas
Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Na forum:
|
Apr
11
2021 
|
Byłam, jestem, (być może) będę
dodany przez Kasia Dominik o godz. 21:59:49 A
A
A
 Byłam jak neofitka pod egidą nieba jak myśl laminowana osobliwą treścią . Jestem jak łza morza podczas sztormu jak dźwięk w studni bez dna . W furcie życia będę rotą nieprzemijalności by kiedyś (nie teraz) w korporacji poezji przekroczyć wysokie progi Albionu . I choć jeszcze nie czas umierać nic więcej nie pragnę jak tylko zostawić ślad niewidoczny dla oka namacalny dla serca . Kazamata życia dziewczyny znikąd . Kasia Dominik obraz: Monika Luniak Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Unikając śmierci odrzucił...
Dopinam czas na przedosta...
Nosimy ich w sercu...
W pokorze siła...
Zatrzymany...
Życie do wyłącznego użytk...
Z blizn wyrasta poezja ...
Wspomnienie noszące imię ...
Kiedy niebo płacze ziemia...
Kiedy jesień rdzawi liści...
Sierpniowa noc bez gwiaz...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 677 razy. » Dodano 2 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Gości Online: 7