E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 09:18:05

Jestem ustami
które mówią co innego
gdy oczy spoglądają
na tamtą stronę
a serce krzyczy: zostań
.
Jestem ciałem
na wpół istniejącym
które marnieje w bezruchu
upominając się o oddech
gdy krew wciąż młoda by odejść
.
Jestem tym co przyniesie dzień
permanentnym słowem
rustykalną myślą
i życiem bez podpisu
.
Czy kiedy zniknę
będę bardziej obecna
niż przez ostatnie
trzydzieści osiem wiosen
i trzynaście kolejnych
.
Czy kiedy zamilknę
będę bardziej w pełni niż
kiedykolwiek za życia
.
Nie wcześniej nie później
dokładne Tu i Teraz
– niż kiedykolwiek indziej
.
Wciąż jeszcze jestem
tak po prostu
.
Kasia Dominik
 
obraz: Monika Luniak