E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 20:40:23

W taką chwilę, kiedy nagrobne chryzantemy
i drgające znicze treny piszą. Kamień zapisany
imieniem a my, z zadumą  słuchamy  ciszy.

Stajemy na granicy ziemi i nieba – niezdolni
się ruszyć. Cienia, który dawno stracił balast
czasu i naskórka nie można pochować powtórnie.
 
Odległość nie jest tak wielka, tylko na rzut wspomnienia.
Duszno w tej astmatycznej chmurze smogu. Cofamy
się o dwa niepewne kroki, a może więcej -wrócimy.
 
©BaMa
 
16 październik 2009r