E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Sniezek o godz. 01:05:32

Ta nasza Ziemia, żyzna, wspaniała,
piękna i godna podziwu,
z całą przyrodą jest doskonała,
jak matka rodzi i żywi.

Ale niekiedy z wnętrza wyziewa
ogień i budzi demony,
wstrząsa, rujnuje, lawę wylewa,
rozrzuca wokół popioły.

A ten przyjemny, łagodny wietrzyk,
orzeźwia, chroni przed skwarem,
jest zdolny jednak trąbą się spiętrzyć,
dziką wichurą i szkwałem.

Ogień przyjaźnie raczy swym ciepłem
oraz gotuje potrawy,
gdy spod kontroli nieraz ucieknie,
pożaru moc wszystko strawi.

Jakże potrzebne deszczu strumienie,
bez wody wszak ginie życie,
kiedy zaś nagłą ulewą płynie -
pioruny i błyskawice.

Niby leniwa, spokojna rzeka,
okrutna czasami bywa,
gdy nadmiar wody z brzegów ucieka,
pola i domy zalewa.

Miło przebywać nad ciepłym morzem,
popływać i się opalać,
lecz przed tsunami chroń ludzi Boże -
zniweczająca to fala!
 
Szerzą się także różne zarazy,
choroby i epidemie,
bieda, głód,susza i inne plagi
potrafią pustoszyć Ziemię.

Niszczą szaleją groźne żywioły
i na to nie mamy rady,
więc po co jeszcze rozniecać wojny
przyczyniać się do zagłady?!




© Barbara Śniezek
26.05.2019

/Obraz: William Turner - "Cztery żywioły"/