E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 14:46:18

jasne sny  i utulenia.
Białe umajenia sadów -
bieg zdarzeń połyka czas.
 
Mały uśmiech, wielka przyjaźń,
co rozjaśnia twarz – nie jestem
już zdolna do gorzkich skarg.
 
Buzie słońcem złocone,
szumnym wichrem smagane
u wybrzeży angielskich mórz.
 
Może jesteśmy twardzi,
lecz dalecy od marzeń -
ileż można dziecku skraść.
 
Wierszem przywołuję,
licząc na przychylny los -
znów szczebiotów brak.
 
Los się pastwi, krewkie życie
opada z sił. Przy opłotku
drzemie w kraju cudnym kot.
 
Czekam i hołubię nadzieję,
po życia mego kres, że powrócą,
gdzie dom prawdziwy jest.
 
15.05.2019.
©BaMa
 
https://www.youtube.com/watch?v=ydKwY0tqAXQ