E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 11:35:18

 
Odkąd nad tobą zakwitły kwiaty 
i słowa przestały istnieć – 
w nocnej prozie przybywasz.


W tajemnicy przed światem 
owijasz ramion jedwabiem, 
by mniej bolały upadki.


Nad ranem z rosą znikasz - 
w kilku nutach zaklęty 
i po policzku spływasz.


Pióro jakby mniej porywiste, 
a ty się o wiersze upominasz… 
Trudno jest się uśmiechać.


Zostawiłeś mnie tato i bracie
z problemami nie do ogarnięcia – 
przyklejają się do mnie boleśnie.


©BaMa