E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Danuta Ostrowska o godz. 05:22:08

 
nie smuć się kochany wiem że musisz odejść
chociaż pragniesz wyrywać z serca mocną nić
by powiązać dusze w przędną czasu sieć
 
składam myśl do lotu napełniona tobą
zaraz wzniosę ciało niewidoczna z bólu 
na skraj świata tego odprowadzę cię
 
jestem gwiazdą nową która dziś zabłyśnie
w galaktyce ciemnej na kawałku nieba
z soków życiodajnych rozkoszy miłosnej
utulonych wiatrem w flakoniku szklanym
zrodzi się planeta którą nazwiesz ziemia
 
nasza noc ostatnia jest od wszystkich inna
z namiętności żaru na oziębłej sferze 
zrodzą się bliźnięta księżyc i meteor brat
pierworodny będzie srebrzystością świecił
drugi włosów pędzlem kreślił lotu ślad
 
moje piersi pełne pokryte twą rosą
trysną mlekiem słodkim wybudują trakt
którym kiedyś wrócisz w me ramiona czułe
zbieram wilgoć z twarzy z ust miłości smak
 
ja praczasu wątek witając cię w progu
złożę pokłon dawcy osnowy żywota
skropię łzami żądny kiełkowania piach

zakwitnę ci różą którą mnie nazwałeś
chociaż nie rozumiem jeszcze słowa kwiat
 
Kłodawa 7 luty 2017 r.
Danuta Ostrowska
Wiersz inspirowany obrazem Krzysztofa Żyngiel „Ukryte marzenia”