E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

rzeka znów mówi

otwiera wargi

niedokończone przenika

znajduje

między czasem

prawda

bardziej wierzy

jakby z nicości

uwalniała

tylko trzeba zacząć

odprowadzę samotność

mimo że jest jak szpilka

jeszcze nieraz

zatrzęsie

w moim wierszu

w sadzie

tyle ciebie

różnokolorowe

dźwigają w sobie

pod wspomnienia

czuję smak

śpiewam z wiatrem

odnajduję późny wrzesień

ostatnie promienie

słońca

mieszają

wszystkie zagubione myśli

lustra powietrza

rozsypują

zatroskany oddech

Kazimierz Balawejder

Rzeszów 2016

fotografia z internetu