E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez zbynio518 o godz. 09:15:51

trzymam zegarek w ręku
mój prezent od rodziny
w małej nie widać lęku
wskazówce na godziny

nie przesuwa się prawie
czuje się bezpiecznie
i nie żyje w obawie
że nie będzie żyć wiecznie

duża żyje minutą
świadoma przemijania
lecz brzmi odległą nutą
dla niej czas umierania

sekundnik szybko biegnie
nie czas na zatrzymanie
czasowi nie ulegnie
najlepsze uciekanie

z ręki się wysunęły
szkoda bo to posadzka
wszystkie nagle stanęły
i umarły znienacka

Zbynio518
Zbigniew Bezrąk